Dan is het weer tijd voor de terugreis. Jammer.
’s Ochtens ontbijten we samen voor de laatste keer deze reis.
We nemen afscheid van Karel en Hanneke en worden weggebracht door een chauffeur van het Ramada hotel. Een stel chinezen of japanners willen ook in de bus maar dat kan er niet allemaal in. De man zat al in de bus. Wat hij zij was chinees voor mij maar in eerste instantie wilde de man er niet uit. Z’n vrouw stond nog buiten de bus. Eindelijk toen de chauffeur zei dat hij uit moest stappen konden wij met z’n allen naar het vliegveld.
Aangekomen zien we dat de vlucht een vertraging van bijna drie uur heeft. Alvast naar de douane. Door de controle waar ik m’n handbagage moet controleren. Blijkt dat ik m’n zakmes (souvenir) niet in de grote bagage heb gedaan. Na een onduidelijke uitleg van de douane (of ik versta moeilijk USA’s) moet ik het mes inleveren of in een grote zak doen of op de post. Hele consternatie in ieder geval. Door 2x door de douane te gaan en het mes eerst in te leveren mag ik het daarna op de post doen. Gelukkig hadden we de tijd.
Wachten in de hal.
Rond 2 uur gaan we wat eten. We hebben de keus uit Mexicaans of Grieks eten.
Tegen 4 uur naar het vliegtuig.
Uiteindelijk gaan we de lucht in richting Nederland.
We vliegen noordwaards over Yellow Stone Park waar we 2 weken terug nog met de motor rond reden.
Op naar Nederland.
Dyliette Ottens
Mooie blog Harrie we hebben een topreis gehad mede dankzij jou met veul schik en een pintje savonds.