Dag 7. Na een relatieve kort ritje komen we bij Mount Rushmore aan. De 4 koppen in de rotsen zijn in de verte al te zien. Washington, Jefferson, Roosevelt en Lincoln
We parkeren de motoren in een overdekte parkeerplaats en lopen naar “Mount Rushmore National Memorial”. Lekker weertje trouwens.
Dit is Amerikaanse trots die in 14 jaar uitgehouwen is in de rotsen. Alles straalt bigger, bigger en nog eens bigger uit. Ziet er wel indrukwekkend uit. In het museum kun je alles lezen en zien hoe dit allemaal ontstaan is en waarom die 4 mannen op de rotsen staan en niet ik.
We drinken een bakje koffie op het terras en worden bediend door een wat oudere dame “Joyce” die alles weet over de 4 presidenten. Volgens mij had ze een oogje op president Theodore Roosevelt.
In Sturgis had ze een eigen informatie bedrijfje of zo iets en je moet langs komen als de Sturgis week plaats vind. Zij kan dan alles regelen voor jou. Volgens mij kon ze de hele dag doorbabbelen maar we hebben het hele verhaal niet aangehoord (hadden nog meer te doen).
We maakte nog wat mooie foto’s met de 4 op de achtergrond en gingen weer terug naar de motoren.
Vervolgens verder door de Black Hills gereden. We komen aan bij de Needle Pass en rijden door een smalle tunnel naar de needle. Daar gestopt om deze speciaal gevormde rots te bekijken. Op een gegeven ogenblik werd ik gevraagd om naar een auto te gaan kijken naar een mooie jonge dame die daar voor in de auto zat. Dat was wel iets voor zo’n “jonge” vrijgezel als ik. Maar de jongedame bleef net als de prairiedogs stokstijf voor zich uit staren. No contact.
Een aantal Miles verderop zijn de indianen bezig met een ander project om crazy Horse op een bergrots uit te houwen. Dit wordt niet ondersteund door de regering. Alles gaat met giften en donaties en is een doorn in het oog voor de Amerikaanse regering.
Op het plein stond een mooi wit beeld van Crazy Horse. We gingen eten in het “Laughing Water Restaurant” en na het drinken van wat water begonnen we spontaan allemaal te lachen. Ik bestelde het bekende Tatanka Stew. Smaakte heerlijk.
Daarna nog even door de souvenirswinkels struinen en ik heb daar, de verleiding was te groot, toch een souvenir (een t-shirt) gekocht.
De route door de Black Hills was bijzonder mooi. Rijden door de bergen met mooie haarspeldbochten, door tunneltjes en langs ruige gevormde rotsen.
Uiteindelijk ging het landschap over in een glooiend landschap waar we nog wat herten en bizons gezien hebben. We rijden South Dakota uit de staat Nebraska binnen en eindigen in Chadron.
En het was weer een warme dag geworden. Later op de avond gegeten en een lekker lokaal pilsje gepakt.
Geef een reactie